वीरगन्ज । राष्ट्रपति चुरे–तराई मधेस संरक्षण विकास समितिका अध्यक्ष डा.किरण पौडेलले तराई–मधेसमा भूमिगत रूपमा दुई सय ५० मिटर गहिराइमा डिप बोरिङ जडान गरिएमा पर्याप्त मात्रामा पानी उपलब्ध हुने जानकारी दिएका छन् ।

ग्रिनसिटि सामुदायिक सेवा केन्द्र वीरगन्जद्वारा आज यहाँ आयोजित बृहत् वृक्षरोपण कार्यक्रममा उनले तराई मधेसका जिल्लामा एक सय देखि १५० मिटर गहिराइमा पानीको पर्याप्त स्रोत नभएकाले पनि कम्तीमा पनि दुई सय ५० मिटर गहिराइका  ‘डिपवाटर एक्फर’ मार्फत बोरिङ गरेमा पर्याप्त मात्रामा भूमिगत पानी निकाल्न सकिने बताएका हुन् ।

‘यहाँ विशेष गरी एक सयदेखि एक सय ५० मिटर बोरिङ गरेर भूमिगत पानी तान्ने गरिएको देखिन्छ । तर,यहाँ जमिनमुनिको एक सय ५० मिटरको गहिराइमा पर्याप्त मात्रामा पानीको भण्डारण रहेको छैन,’ उनले भने- ‘विगत ५० वर्षदेखि दुई सय ५० मिटर गहिराइको भूमिगत पानीको मात्रा जस्ताको तस्तै रहिरहेको छ । तर, हाम्रो छिमेकी मुलुक भारतले दुई सय ५० मिटर गहिराइको पानीको उपयोग गरे पनि नेपालले भने सो सतहको पानीको उपयोग गर्न सकिरहेको छैन । अब हामीले खानेपानी र सिँचाइको लागि कम्तीमा पनि दुई सय ५० मिटर गहिराइको सतहबाटै पानी निकाल्नुपर्ने हुन्छ ।’ 

समितिका अनुसार दुई सय मिटर सम्मको गहिराइको भूमिगत पानीको सतहलाई ‘स्यालो वाटर एक्फर’ भन्ने गरिन्छ  भने दुई सय ५० मिटरको गहिराइको भूमिगत पानीको सतहलाई ‘डिप वाटर एक्फर’ भन्ने गरिन्छ । 

अध्यक्ष पौडेलले दुई सय ५० मिटर गहिराइका डिप बोरिङको खर्च तुलनात्मक रूपमा बढी भए पनि यस्ता खालका बोरिङ बढी प्रभावकारी हुने दाबी गरे ।  ‘भूमिगत पानीको सतह छिमेकी मुलुक भारत र नेपालको उस्तै खालको छ । २५० मिटरभन्दा गहिराइको पानी भारतको तर्फबाट प्रयोग भइरहेका छन्,’ उनले भने, ‘हाम्रो नेपालको तर्फबाट गरेका छैनौ । यद्यपि हामीले थोरै मिटरको गहिराइमा पानी खनेर यहाँ भूमिगत पानी छैन भनिरहेका छौँ ।’ 

अध्यक्ष पौडेलले महानगर लगायतका अन्य निकायले ठुला खालका डिप बोरिङ खन्दा कम्तीमा पनि दुई सय ५० मिटर मुनिबाट बोरिङ खन्ने कामलाई प्रोत्साहन गर्न जरुरी भएको बताए । ‘तराई–मधेसमा देखिएको खानेपानी र सिँचाइको सङ्कट रोक्नका लागि सबैले हातेमालो गरेर चुरे संरक्षणमा ध्यान दिन जरुरी भइसकेको छ,’ उनले भने ।   

अध्यक्ष पौडेलले तराई–मधेसमा यो वर्ष पानी कम परेर र पानीको उपयोग बढी गरेर पनि यहाँ विगत केही वर्षदेखि पानीको समस्या सिर्जना भएको बताए । ‘हामीले पानीको पुनर्भरणमा जे गर्नुपर्ने हुन्थ्यो । सो पर्याप्त मात्रामा गर्न सकिरहेका छैनौँ,’ उनले भने- ‘हाम्रो मानवीय तर्फबाट र प्रकृति दुवैतर्फबाट समस्या भइरहेको छ ।’  

राष्ट्रपति चुरे–तराई मधेस संरक्षण विकास समिति,खानेपानी /सिँचाइसँग सम्बन्धित सङ्घ–संस्थाले चुरे क्षेत्रभित्र जुनसुकै बेला परेको पानीलाई भूमिगत रूपमा संरक्षण गर्नका लागि विभिन्न खालका पोखरी तथा तालतलैया बनाउन  जरुरी रहेको  उनले बताए ।  ‘अहिले चुरे क्षेत्रमा पानी संरक्षण गर्ने निकै कम पोखरी रहेका छन् । ससाना गल्छीहरु बनाउनुपर्‍यो । विभिन्न खालका खहरे खोलाको पनि पानी रोकेर जमिनमुनि पुनरभरण हुने व्यवस्था गर्न अपरिहार्य भइसकेको छ’ उनले भने ।

समितिका अध्यक्ष पौडेलले सहरी क्षेत्रमा  आफ्नो घर वरपर अकासे पानी पुनर्भरणको लागि आवश्यक संरचना बनाउन पनि जरुरी रहेको बताए । ‘यहाँका स्थानीय तहले नक्सा पास गर्दा अनिवार्य रूपमा अकाशे पानी पुनर्भरण गर्नका लागि आवश्यक संरचना बनाउनुपर्ने खालका दीर्घकालीन नीति पनि अवलम्बन गर्न जरुरी छ,’ उनले भने– ‘यस्ता खालका सकारात्मक कार्यले पनि भविष्यमा पानीको संरक्षणमा महत्त्वपूर्ण  योगदान पुर्‍याउनेछ ।’

अध्यक्ष पौडेलले पछिल्लो समय वीरगन्जमा घनावस्ती र जताततै सडक कालोपत्रे भएकाले पनि प्राकृतिक रूपमा पानीको पुनर्भरण हुन नसकिरहेको बताए ।  ‘अहिले त अकाशेपानी पनि ढलबाट हुँदै नदीमा बग्दै गइरहेको छ । त्यसैले घर वरपर पानी सोस्ने काम पनि बन्द भइरहेको छ । हाम्रो वरपर सोस्ने पानीको मात्रा पनि घटिरहेको छ । 

भूमिगत पानी पुनर्भरण गर्ने काममा पनि पछिल्लो समय असहयोगी हुँदै आइरहेका छौँ,’ उनले भने, ‘हामीले पानी संरक्षण गर्ने आनीबानीमा पनि सुधार गर्दै जानुपर्छ । घरभित्रबाटै महानगरले नक्सा पास गर्दा पनि घर वरपर नै पानी सोस्ने खालको पनि वातावरण तयार पार्न जरुरी भइसकेको छ ।’ 

वीरगन्ज महानगरका प्रमुख राजेशमान सिंहले पनि वीरगन्ज महानगरमा देखिएको पानीको सङ्कट समाधानको लागि तत्कालीन र दीर्घकालीन योजनाको विषयमा आवश्यक काम गर्दै आइरहेको दाबी गरे । ‘महानगरले पानीको अल्पकालीन समाधानको लागि ट्याङ्करमार्फत पानी वितरण गर्दै आइरहेको छ,’ उनले भने, ‘दीर्घकालीन समाधानको लागि पनि आवश्यक काम गर्दै आइरहेका छौँ।’ 

ग्रिनसिटि सामुदायिक सेवा केन्द्रका अध्यक्ष जयप्रकाश खेतानले वीरगन्ज आसपासमा विगत लामो समयदेखि वृक्षरोपण कार्यलाई प्राथमिकता राख्दै आइरहेको बताए । ‘हामीले यहाँका खाली भएका ठाउँमा नियमित रूपमा वृक्षरोपण गर्दै आइरहेका छौँ,’ उनले भने– ‘यसले पक्कै पनि केही समयपछि प्रतिफल दिने विश्वास लिएका छौँ ।’ रासस